Het begint vorm te krijgen

Dit is een hele leuke periode in de verbouwing. Alles wat gedaan wordt, is meteen een hele grote verandering.
In ons blog van vandaag zijn we eerst binnen, en straks ook buiten.
Als je het huis in komt, heb je aan je linkerhand een hele lange muur. Hij loopt helemaal door tot in de tuin en bestaat uit oude bakstenen, afgebikt stucwerk, dichtgemetselde bioscoopvitrines en nog meer ongeregeld.
Het eerste stuk van de muur wordt straks de woonkamer, met daarna de berging. Daar weer voorbij komen badkamer en slaapkamers.
Alleen de woonkamer en berging hebben buren. De bewoners van nummer 75. Hun huis is niet diep, vanaf onze badkamer begint bij hun de tuin al. Vanaf daar is onze muur dus helemaal niet geïsoleerd, het is slechts een stapel stenen van 23 centimeter dik. Dat koude stuk gaan we later van binnen isoleren.
Maar de woonkamer en berging krijgen geen isolatie, die worden netjes gestuct.
Voordat je zo een oude muur kan stucen, moet hij eerst een raaplaag krijgen. Wij hebben gekozen voor een mix van cement en kalkmortel. Die laag kun je centimeters dik aanbrengen, en wordt later keihard. Een mooie ondergrond voor een dun laagje stucwerk.
Kleine cursus raaplaag aanbrengen
Om te beginnen brand je de muur aan. Zo heet het als je een eerste hechtingslaag aanbrengt. Voornamelijk cement, veel water, en een snufje kalkmortel. Je neemt een klodder op je troffel, en je GOOIT het met kracht tegen de muur.

Let op het woord gooien, dat gaat straks nog belangrijk worden. Eerst GOOI je dus de hele muur vol.


Als de hele muur aangebrand is, begin je van voor af aan. Maar nu met het echte mengsel. Een dikke pap van kalkmortel, cement en water.

Tegen de tijd dat Bromek hier aan het gooien was, had ik al spierpijn van alleen het kijken gekregen.
Maar dit was pas het begin. Na een dag was hij zover dat hij overal stellatten op de muur kon aanbrengen. Plankjes hout, die helemaal waterpas staan, zodat je daar dan later de muur over kunt afreien. (met een hele lange lat gladstrijken)

Vandaag, na drie dagen gooien, is de muur klaar. Het is niet te begrijpen dat iemand drie dagen achtereen zonder pauze, vanuit gebukte houding of op z’n tenen alsmaar door kan gooien. Met bij elke worp aan het eind een speciale draai vanuit de pols. Ik heb werkelijk diep respect voor deze mannen. Wat een kracht en energie!! Het zal in Nederland wel niet meer mogen van de ARBO wet of zo. Maar ik ben reuze blij met onze ouderwetse vaklieden. En met onze strakke muur.

Bromek was zelf ook heel tevreden met het resultaat.

Kleine cursus achtergevel bouwen
Zoals al aangekondigd, reden onze kozijnen afgelopen maandag de straat binnen. Ze waren loodzwaar, maar met vereende krachten hebben we ze binnen gekregen.

Gisteren begon de bouw van de achtergevel. Eerst hebben we lood op de hardhouten balkjes aangebracht. Zo kan het regenwater wat langs de deuren naar beneden loopt nooit naar binnen.

Een stukje denken en plannen maken en nameten

Dan kan de eerste deur geplaatst worden. Uit de muur die Peter vorige week op maat gezaagd had zijn stukjes uitgeslepen, op corresponderende plekken in het kozijn zijn ankers geschroefd.

Toen de deur stond, werd het eerste houten frame op maat gemaakt en geplaatst

Voor de Poolse kenners: We hadden Mariusz in eigen persoon op de trap. Hij wilde deze klus zelf doen
Snel volgde het tweede kozijn. Adam metselde ondertussen de ankers dicht.

en de tweede deur paste ook precies.

Cheffie Bos wist niet wat ze zag, toen ze even mocht luchten, Het lijkt al op een echte gevel!

Vandaag ging ook de slaapkamerdeur er in. Het leek van binnen op een echte gezellige waranda. Bijna jammer dat er tussen alle deuren nog kamertjes gemaakt gaan worden


Inmiddels is het hele frame af. In alle hoeken en gaten en gleuven is Rockwool gestopt. Over dat Rockwool heen komt een blauw folie. Dat is zoals dat heet dampdoorlatend (waterdamp kan er doorheen ontsnappen) maar waterdicht.

Voor deze blauwe muur komt volgende week een bakstenen muur te staan. Voorlopig kijken we tot na het weekeind tegen deze gesloten achtergevel. Ik vind het echt een waanzinnig goed gezicht.

Daarvoor heb je met je bestelbus toch heel wat zakken cement moeten halen. Wat een groot verschil maakt dat. En voor de Polen een mooi zichtbaar resultaat van hun zwoegen.
Wauw idd wat een ander gezicht nu!