Het afwerken van de pui

Eigenlijk zou de firma bakker RVS gisteren al komen, maar toen waaide het te hard. Vandaag was de windkracht ideaal. Ze konden de laatste puntjes op de i gaan zetten.

Bij aflevering van het metaal, alweer lang geleden, bleken er een paar beschadigingen te zijn. Kleine plekjes, maar toch slordig. Eduard Bakker had een sneldrogende 2 componenten plamuur bij zich en een spuitbus verf, in de kleur van onze pilaren.
De plamuur zorgde voor een mooi glad oppervlak.

Op een andere pilaar zat ook een deukje. Plamuren en schuren.

Na een korte droogtijd kon er geverfd gaan worden. Met een spuitbus. Vandaar die zorgen over de wind, je wil niet dat de verf overal in de rondte gespoten wordt.

Toen de verf droog was, kreeg hij nog een laag blanke structuurlak. Nu zag het behandelde oppervlak er net zo uit als de rest van de pilaar.

Schades waren opgelost. Door naar het volgende project. Eduard had bij een firma in siliconenkit een kit op kleur laten maken. Daarmee hebben ze alle kiertjes tussen de losse onderdelen van onze pui dichtgesmeerd.

Twee man sterk op een ladder, opperste concentratie.

Ik had het effect niet verwacht. Wat kunnen die kiertjes nou uitmaken op het grote geheel? Nou, heel veel dus! Nu alles dichtgekit is, lijkt het meteen veel meer één geheel. “Het is raar, maar het lijkt veel rustiger nu”, zei ik tegen de Bakkers.
Niet veel later kwam Annie uit het Theater kantoor. Ze bekeek de pui, en had meteen een duidelijke mening: “het is veel rustiger!” Wat heerlijk dat we het altijd eens zijn!

Als u nu ook denkt dat dit rustig is, wacht dan het blog van morgen even af. Dan kunt u lezen wat er nog meer veel rustiger is geworden.