Heerlijk veel licht

Het is alweer een tijdje geleden dat Mariusz en Zbisjek de rolluiken van onze gevel hebben gedemonteerd. We waren in die tijd druk bezig met de bovenwoning, en zijn daarna op vakantie gegaan. Op de dag dat de rolluiken gesloopt werden, had ik even snel een soort nep-kozijn getimmerd, zodat het huis inbraakvrij zou zijn, en zodat wind en regen niet door het huis zouden gieren.

Dat was knoeiwerk, maar het voldeed tot nu toe best aardig.
Morgen komt Bart weer eens langs. We gaan de vloerverwarming voor het eerst aanzetten. En dan zou het natuurlijk jammer zijn als de nieuwe warmte meteen door de kieren van het tijdelijke bovenraam zou ontsnappen. En zodoende heb ik gisteren en vandaag een heel wat beter kozijn getimmerd.

Gisterochtend heb ik eerst eens even zitten genieten van de enorme hoeveelheid licht die de extra bovenramen in de woonkamer werpen. Moet je nagaan, vroeger was alles boven het grote raam dicht; een lelijke bak voor het rolluik.

Als experiment heb ik ook even in de woonkamer gezeten zonder lampen aan te steken. Het is nog steeds heerlijk om te zien hoeveel licht er door het etalageruit naar binnen valt, en om te zien dat tegen de tijd dat het licht vanaf de voorgevel min of meer uitdooft, het wordt het overgenomen door ons nieuwe dakvenster. Toch vermoed ik dat we in de toekomst altijd lampen aan zullen hebben in de woonkamer.

Maar goed, ik kon natuurlijk niet de hele ochtend blijven genieten, er moest ook gewerkt worden. Bij de Bouwmaat waren gelukkig nog dezelfde soort profielen te koop, als waarmee het grote onderraam indertijd gebouwd was. Ik heb de profielen naar eigen inzicht aangepast, zodat ze zo leuk mogelijk aansloten bij het bestaande raam.

En ik kon nu eindelijk ook echt eens gebruik gaan maken van mijn handige Festool zaagtafel.

Nadat het bovenvenster gebouwd was, heb ik het in de grondverf gezet, en vervolgens op z’n plaats gemonteerd. Het is best goed gelukt, al zeg ik het zelf. De zijkanten zijn met Pur schuim afgewerkt.

Het is een beetje malle constructie, want ik heb een vensterbank-profiel als onderdorpel gebruikt, maar het geeft beslist een zekere je-ne-sais-quoi als je het aan de buitenkant bekijkt.

Morgen ga ik een correctie-latje op de vensterbank timmeren, zodat het glas straks een horizontale plek heeft om op te rusten, ga ik een pot groene verf kopen om het hele kozijn aan de buitenkant in dezelfde kleur te schilderen, en ga ik een Haarlemse glashandel zoeken om drie stuks HR+ glas te bestellen. Ik weet niet hoelang de glasfirma nodig heeft, maar we zitten er heel binnenkort warmpjes en goed uitgelicht bij.