“Heeft iemand een mening voor mij?” PLEASE!!!

In de reclame gebruiken klanten de meest achterlijke woorden om te zeggen dat ze willen overleggen. Men belt op met de mededeling “dat ze een voorstel willen challengen”, of willen ‘klanken’ (dat komt van klankborden, wat geen werkwoord is volgens mij) of ze willen een ‘heisessie’ maar dan wel gewoon bij hun op kantoor, en het moet niet ‘verzanden in polderen’, er moet wel decissionmaking aan te pas komen dus de stakeholders (lees de baas) zijn aanwezig. Ik ga van dat soort teksten ‘helemaal offline’, maar kan niet ontkennen dat we ons vrijdagmiddag in de keuken in Haarlem helemaal gek geklankboord hebben.

Het begon met mijn geliefde zelf. Die vroeg terwijl ik lekker gele tegels stond te beitelen ‘of het keukenblok’ misschien toch aan de de kant van de trap moest. Ik zei even niks –want ik had geen idee- en bij elke tegel die ik eraf ketste dacht ik ‘waar moet het aanrecht, waar moet het aanrecht, waar moet het aanrecht, wat wil ik??’. Ondertussen bouwde Hessel van stukken overgebleven tuindak een nepmuurtje, zodat we straks konden zien wat nu precies het oppervlakte van de keuken zou zijn en hoe eea zich verhoudt met de tuindeuren en het licht. Vervolgens zouden we samen de losse keukenkastjes aan de trapkant zetten om te kijken hoe het de keuken er dan uitziet. Ik beitelde nog even verbeten voort.

Punt is: ik vind alles leuk. Ik heb zelf een hekel aan mensen die als stopzinnetje hebben ‘maakt mij niet uit’, maar wat huizen bouwen aangaat ben ik vaak zelf zo’n mens. Als ik erover nadenk vind ik de keuken van Hans en Danielle geweldig, die van Jaap en Elsa ook, die van m’n broers en zussen ook, die van m’n ouders ook, die van Erieke ook, die van Ebi en Marianne in Portugal ook. Terwijl al die keukens volstrekt anders zijn. Toen Ebi me laatst uitlegde wat er minder handig aan hun keuken is, luisterde ik aandachtig maar dacht vervolgens ‘ja maar het is wel een superleuke en gezellige keuken’.

Als ik plaatjes kijk op Pinterest of Lonny.com, dan vind ik alle verschillende soorten keukens supermooi. Ik hou enkel niet van ‘Andre Hazes/zigeunerstijl’, maar als Hessel dat heel graag zou willen, zou ik er ook met gemak aan kunnen wennen.

Kortom: aan mij heb je niet zo veel op dit gebied. Stel de apparatuur het nu al deed, dan zou ik in de huidige keuken d.m.v. een simpele ovenschotel met een salade en een goede fles wijn al een geweldige avond kunnen hebben met wat vrienden om het kleine tafeltje. Het zou me echt niks uitmaken.

Gelukkig hebben we vrienden waar Hessel (en ik) wel heel goed mee kunnen klanken. Wie kwamen er vrijdag langs? Danielle en Hans en een portie haring. Jan was er al. Danielle had zich goed voorbereid (heel tof) en stelde allerlei vragen. Waarom dit, waarom dat? Nou, daar zit je dan zonder je mening. Haha.

Bijvoorbeeld: waarom neem je geen 6 pits gasfornuis? De waarheid is dat ik nooit met vier pannen tegelijk op het vuur kook, omdat ik daar bloednerveus van zou worden. Zes pannen tegelijk is out of my league. Reactie van Dani: ‘ja, maar in deze keuken staat een zes-pits beter’. Ik moet zo’n opmerking dan echt even verwerken, want ik heb nog nooit over een gasfornuis nagedacht als iets ‘wat beter kan staan’, maar het klopt wel.

Nadat de keuken helemaal was doorgenomen en Hessel en ik heel goede food for thought hadden gekregen namen we de badkamer door. Waarom moet er per se een losse douche? We kunnen toch een douche in het bad nemen? Zodra we niet meer over de badrand kunnen stappen kunnen we in de logeerkamer douchen. Zo blijft de badkamer ruimer. Daar zit echt wat in. We hadden dit zelf nog nooit echt overwogen, ondanks alle tekeningen.

Toen Hans en Dani afscheid aan het nemen waren, kwam Karen de Loos langs. Voor het eerst. Superleuk!

We spraken verder over de keuken en zij liet foto’s zien van de nieuwe keuken in het huis van haar familie in Frankrijk. Opeens ging er bij Hessel een lampje op. We kunnen natuurlijk ook een hoge inbouwkast links van het aanrecht plaatsen.

Einde dag gingen we even uit eten in onze nieuwe stad, ten behoeve van ons “Hokjesmanproject” en we bespraken alle nieuwe input. Het helpt ons heel erg, al die andere meningen. Langzaam beginnen dingen zich uit te kristalliseren. En het is voor mij persoonlijk ook heel erg belangrijk wanneer mensen me bevestigen in bepaalde ideeën.

Voordat ik in slaap viel overdacht ik de dag, en moest ik eraan denken dat, toen ik net ‘verkering’ met Hessel kreeg iemand tegen me zei ‘Het is een leuke jongen, maar hij is zo geopinieerd’ Dat bleek te kloppen. En daar ben ik nog steeds, en speciaal in deze situatie heel erg blij om!