Groepsprocessen

Het is me het weekje wel. Nog niet zo lang geleden was ik lekker rustig bezig om me met mijn eigen zaken te bemoeien. Maar vorige week kwam de kentering. Een complete filmploeg moest gemotiveerd en aangestuurd worden. Het leek voor een buitenstaander alsof ik het nog op dagelijkse basis doe, zo vlotjes verliepen de draaidagen, maar ikzelf was reuze blij dat het na 4 dagen weer afgelopen was. Wat is dat een vermoeiend baantje zeg!

Nog maar net bijgeslapen, moest ik vandaag opnieuw aan de bak. De Polen zijn in huis.
Mariusz heeft twee van zijn toppers naar ons toe gestuurd. Met Psamek had ik een paar maanden geleden kennis gemaakt in het trappenhuis, wat hij prachtig gestuukt heeft, en tot mijn grote verrassing was de tweede man Bromek. Bromek kende ik nog van jaren geleden, toen we een villa aan het Vondelpark verbouwden. Hij is een soort Diesel. Hij spreekt geen woord over de grens, komt binnen, kleedt zich om en gaat aan het werk. Hij stopt pas weer met werken als het zes uur is. Tot die tijd stuukt hij muren, wandelt vrolijk rond met kuipen vol mortel, verplaatst meubilair, maakt hier en daar wat schoon, rookt een sigaretje, is onvermoeibaar.

Waar ik vorige week de filmploeg soms wat op gang moest houden, kan ik nu de Polen bijna niet bijhouden. En wat nog erger is: ze zijn nog preciezer dan ikzelf.
Ik kreeg welgemeende complimentjes over de muur die ik zelf gestuukt en geschuurd had, “echt very goed Mister Hessel”, maar had ik wel gezien dat er in de linker bovenhoek wat teveel stuuk zat? En de onderkant van de muur had ook best wat netter gekund.

Nou ja, u begrijpt het al, de professionals hebben de leiding overgenomen.

Dat gaf mij de gelegenheid om in alle rust ons voormalig peeskamertje te ontruimen. De bakstenen muur gaat daar een raaplaag krijgen, dus moesten alle gereedschapskastjes er uit.

Alle kasten uit het hok, samen met de kasten die nog rondzwierven, staan sinds vanmiddag in de berging. Vol met gesorteerd gereedschap.

Terwijl ik in stilte in het achterhuis bezig was, werkten de jongens in de woonkamer lekker door. Radio 10 Gold op volume tien, en knallen maar.

Aan het eind van de dag was de hele kamer voorbereid op het stuukfestival wat morgen gaat beginnen.

Ik was er een beetje confuus van, maar kan hier best aan gaan wennen denk ik.