Frisse input

We schieten al aardig op met het huis. Het lijkt misschien nog wel een grote puinhoop, maar de basis begint het al goed vorm te krijgen. Vloerverwarming, de entree van de gang naar de keuken, de plaats van het trappenhuis, gas en waterleiding in de keuken, het daklicht in de woonkamer, het is allemaal al min of meer klaar. De volgende fase breekt aan. Beslissingen over de electra en de keuze van materialen waarmee het huis afgewerkt gaat worden.
Tot nu toe wisten we ons aardig te redden. Maar vanaf de eerste dag van de verbouwing hebben we en beetje opgekeken tegen de keuzes die nu gemaakt moeten worden. We hebben nog nooit een woonkamer van 80 vierkante meter gehad, en hebben ook nog nooit gekookt aan een kookeiland. Zou het wel functioneel zijn, en vooral, wordt het straks allemaal wel gezellig genoeg?
Vanochtend hebben we -na lang wikken en wegen- hulp ingeroepen. Ik had in het verleden al eens in woontijdschriften mooie foto’s van interieurs gezien, die door een firma “Stock” ingericht waren. Toen Annie en ik twee weken geleden door de Cornelis Schuytstraat liepen, viel mijn oog op de etalage van boekhandel Mulder. De etalage had een thema: interieurdesign. Met als stralend middelpunt een nieuw boek: “Making Memories” van……. de firma Stock Interiors . We hebben het boek gekocht, en ook Annie was meteen in de ban; zoals zij huizen bedenken, zo zou ons huis er uit mogen zien.
Ze ontwerpen voor de rich and famous. Nederlandse artiesten, veel buitenlandse klanten met enorme villa’s. We waren een beetje bevreesd dat ze geen interesse zouden hebben in “ons soort mensen”. Toch hebben we de stoute schoenen aangetrokken, en ze een mail geschreven. Daarin hebben we uitgelegd wie we waren, wat we deden, en vooral hoe vrolijk we zelf met ons huis bezig zijn. Een dag later kregen we al bericht van ze terug, en vanochtend zaten we bij ze op de koffie. In een prachtig pand aan de Nieuwe Gracht in Haarlem, Huis Barnaart.
Hartstikke leuke en lieve mensen, en een hele fijne kennismaking. Normaal doen ze geloof ik een hele verbouwing van A tot Z, van ontwerp, via het vergunningentraject tot de einddecoratie, maar het leek ze geen enkel probleem om dat met ons eens anders te doen. Ze waren erg te spreken over mijn 3D ontwerpen, hadden plezier in onze aanpak, en het lijkt er op dat we met ze gaan samenwerken op een bescheiden adviesbasis. Ze komen volgende week langs, om het huis te “voelen”. Dan krijgen we een uitgewerkt plan van ze. (Wie weet vinden ze dat onze slaapetage anders moet, of kan de keuken toch beter in de woonkamer? en vooral: waar komen alle lichtpunten) Op basis van dat plan ga ik weer een tijdje in m’n eentje aan het werk. Als we een heel stuk verder zijn, en het stucwerk droog is, komen ze weer langs. Nu voor gerichte adviezen over behang, kleuren van de verf en met talloze suggesties over meubels en accessoires.
We zijn dolgelukkig. Werkelijk alles wat we bij ze zagen, was helemaal naar onze smaak. Heel veelkleurig, hele mooie materialen, maar nergens protserig of “voetballers-chique”.
Als je een goedkope Ikea-kast mooi kan overschilderen, dan hoef je geen hele dure designerskast te kopen. Als je een leuk oud stoeltje hebt, dan kun je het met een mooie stof bekleden, en het stoeltje wordt een pronkstuk. Onze oude keukenkastjes wilden we hergebruiken. Het laminaat er af, overspuiten in een leuke kleur, en klaar ben je. Dat vonden ze een machtig plan. Ja, we kunnen gerust zeggen dat we vanochtend een leuke kennismaking hadden.