Finishing touch

Even een pikante foto posten, om de aandacht te trekken. Ookal schrijven we dit blog vooral voor ons zelf -om te herinneren wat er eigenlijk allemaal is gebeurd de laatste jaren- kan ik me voorstellen dat onze vaste lezers soms moe worden van dit blog, waar geen eind aan lijkt te komen… Zelf vinden we het behoorlijk leuk trouwens, dat er nog geen einde aan komt.
Dit weekend waren we heel blij dat we weer samen waren na een week radiostilte.
Radiostilte? Ja. Normaliter bellen we elke ochtend en eten we ’s avonds samen. Deze week was Hessel op shoot. Uit mezelf bellen was niet toegestaan (hij was al voor dag en dauw op de shoot) en ’s avonds samen eten was niet aan orde, omdat Hessel pas laat terug was.
De shoot ging supergoed en iedereen was blij. Hessel zelf niet in de laatste plaats; hij vond het heerlijk om even ‘in een andere energie’ te zijn, en even niet de bouwvakker.
Dit weekend zaten we echter heel erg in de bouw samen. Voordat de Poolse vrienden komen maandagochtend moest er nog een ding echt gebeuren: het schuren van de grote muren in de woonkamer. Eerlijk gezegd een helse klus.
Toen ik gisteren in Haarlem binnenkwam, zag ik Hessels kleine koppie achter de bank zitten.

Ik was vorige week zaterdag in de keuken begonnen met het op maat snijden van rockwool. U weet wel, dat spul waar ik de meeste hekel op de wereld aan heb tot nu toe.

Het rockwool ging in vakjes in de muur van de keuken (waar later de grote kast komt) en ook in alle hoeken en gaten van mijn lichaam (…).
De gipsplaten konden ook geschroefd worden. Welke kant van de muur heeft Hessel gedaan en welke ik?
Hessel maakte -als zijn schuurinstallatie moest afkoelen- extra versteviging in de muur. Dan blijft de trapleuning, die aan de andere kant van de muur komt, later hangen.
Ik pakte ik de versteviging in met rockwool en schroefde de OSB- platen er tegenaan.

Hessel zat ondertussen al weer te schuren…

Op de OSB-platen komen vervolgens weer gipsplaten. Dan ziet de doorsnee van de muur er zo uit. Wat toch adembenemend is: op de millimeter gelijk met de berekening van Hessel van drie jaar geleden.

Ik begon met het leegruimen van de bijkeuken; het meest verontachtzaamde kamertje tot nu toe.

Om vervolgens het kamertje helemaal schoon te maken, zodat we goed kunnen zien waar het grondwater naar binnen slaat.. Dat is nu nog niet erg. We willen alle gereedschappen weer in deze kamer leggen, zodat de Poolse vrienden de ruimte hebben in de woonkamer maandag.

Nog wat puin en de weekendboodschappen..
Tot het moment einde middag dat Hessel eindelijk klaar was met een vervelende maar zeer nuttige klus.

We zijn er helemaal klaar voor maandag! Even de kleren uitkloppen in de tuin en morgen een zalige rustdag.
Heel fijn weekend iedereen. XA