Erg veel historie

We zijn lekker bezig. Vijf Polen en opzichter Haak zijn in teamverband bergen aan het verzetten. Opzichter Haak verzet de meeste bergen. Elke dag brengt hij namelijk minstens 5 bestelbusjes hoog opgestapeld puin naar de sloop. Oud stucwerk, een oud plafond, oude bakstenen, oude leidingen, zolang het maar oud is en op een berg ligt.

Over de afbraak direct meer. Maar er wordt ook al opgebouwd. Er komen straks twee slaapkamers. Eén aan de achterkant, met dubbele deuren naar de tuin, en één kleinere slaapkamer daarnaast. Die geen daglicht zou hebben, als we niet een dakraam van Velux gekocht hadden. Velux maakt het elk jaar bonter. Vroeger had je een simpel plexiglas koepeltje, maar tegenwoordig zijn ze er ook met driedubbel HR++ veiligheidsglas. De hele koepel kan met een afstandsbediening opengedaan worden. En speciaal voor slaapkamers kan er ook een verduisterend rolgordijn tussen al dat glas in worden aangebracht. Zo’n koepel komt er dus in de tweede slaapkamer.
Het gevaarte woog meer dan 100 kilo. Zelfs de Polen waren er een beetje zenuwachtig over. Toen hij nog beneden op de grond lag, zag hij er onschuldig uit.

Bromek bouwde een steigerconstructie van twee rolsteigers, en Mariusz keek nog eens bezorgd naar het gat wat een paar weken geleden al voorbereid was.

Er was geen weg meer terug. Twee Polen stonden op het dak om de koepel aan te pakken, drie Polen tilden hem via de steigers omhoog.

Het lukte zonder problemen. (natuurlijk, wat had u anders verwacht?)

Na een half uurtje was de basis gemonteerd en kwam het Ikea momentje. Welk schroefje zou in welk gaatje van het rolgordijn passen?

Toen ook dat gelukt was werd de buitenste glazen schaal gemonteerd, en was iedereen blij en opgelucht.

Gelukkig regende het een paar uur later alweer, zodat we meteen konden zien of alles waterdicht was. Ja hoor, geen drupje!
Volgende week komt Bart om de isolatie op het dak te leggen, en de EPDM laag te lijmen. Dan is het echt af.

De dagen daarna was er als gezegd veel sloop. Al het oude stucwerk werd van de muren gebikt.

Buiten werd de muur afgezaagd om straks mooi op een kozijn aan te kunnen sluiten.

Alle elektra werd afgesloten en weggehaald.

Naarmate er meer plafond verwijderd was, konden we beter zien hoe de historie door het pand geraasd heeft.

Balken waren opgedikt, afgezaagd en van ravelingen voorzien We ontdekten dat de bovenwoning van onze buurvrouw Margit eigenlijk eerst een klein huisje was, waar pas later een heel stuk aan vast gebouwd is. We vonden namelijk 2 balkenlagen die ieder op een ander hoogte lagen. Waar ze elkaar raakten, was het hoogteverschil goed te zien. Met draadeinden hebben we die twee balken stevig tegen elkaar aangeschroefd.

Het werd ook meteen duidelijk waarom Margit twee keer per jaar de rioolreinigingsservice over de vloer had vanwege verstopping. Haar riool is ooit door een blinde dronkeman aangelegd. Normaal verloopt een pijp heel langzaam van boven naar beneden. Het modelletje achtbaan met golfslagbad wat wij aantroffen komt slechts hoogstzelden voor. Dat gaan we binnenkort eens fijn voor haar vervangen.

Nog wat verder bikkend ontdekten we ook dat haar standpijp nog van voor de eerste wereldoorlog is. Doorgeroest stond hij lekker te lekken.

De oude meterkast onder Margits trap stond in de weg. Hup, de bikhamer er in.

Maar, ondertussen is dus ook de opbouw al begonnen. Alle oude vitrinekasten die achter alle dubbele wanden tevoorschijn kwamen worden alweer dichtgemetseld.

De bezem wordt overal langs gehaald, het ergste stof begint al te liggen.

De zaagtafel staat inmiddels prachtig uitgelicht onder het Veluxraam. Het is net een Vermeer. “Het mannetje met de zaagmachine”.

En oh ja, morgen gaan we weer naar Limburg om naar onze poezen te kijken. Daar zit vast nog wel een blogje in.