Er zit een put in ons toekomstige washok

Gisteren was het een tikkie druk in m’n hoofd en in m’n agenda, dus loop ik een dagje achter op het blog. En dat terwijl gisteren zo’n lollige dag was.

Om 10:00 uur sharp stonden de specialisten met de rioolcamera voor de deur.
We hebben een buitengewoon ingewikkeld stelsel van afvoerbuizen in ons achterhuis zitten. Allemaal in beton gegoten. En komende maandag komen de mannen van Uretek in de keukenvloer boren. Het zou zonde zijn als ze daarbij hun boor door een buis staken die wij in gebruik hebben.
De specialisten hebben reuze handig speelgoed: een camera met een lampje op een dunne slang, die ze in een rioolbuis kunnen steken. Maar deze heren hadden nog meer: ze hadden een verrassend verhaal. De jongste van de twee was al eens in ons huis geweest. Vier jaar geleden. Hij was toen door de voormalige eigenaar gebeld, in verband met een verstopping. Hij kende ons rioolsysteem al op z’n duimpje. Hij wist alle leidingen aan te wijzen, maar hij ging zelfs verder, hij wist hoe het leidingverloop was als onze leiding onder het schuurtje van de buren verdween. En laat dat nou net het schuurtje zijn waarvan wij denken dat het eigenlijk bij ons huis gaat horen, omdat het nu onterecht door de buren in gebruik is genomen.

Onder het schuurtje is een put. Daar had hij al eens in gekeken. Die put zat toen vol met doekjes, en ander spul wat niet in een put hoort. Om er zeker van te zijn dat de put nu mooi leeg was, hebben we er van uit onze tuin met de ondergrondse camera eens in rond gekeken. Maar de specialisten wilden ook best nog wel eens vanuit de put verder kijken. Daartoe moesten we natuurlijk bij de buren naar binnen.
Het was een fraaie optocht. Drie loodgieters met geavanceerde apparatuur, onder leiding van mijzelf, dwars door het theater. Uiteindelijk stonden we met z’n allen in een klein hokje gepropt. Een hokje wat misschien ooit van ons zal zijn. Helaas was het vlak voor openingstijd van het theater, de eerste klanten wilden naar binnen en het deksel van de put ging niet open, dus we hebben de leiding inspectie niet kunnen voltooien.
Ik heb wel wat foto’s kunnen maken.

Weer terug in eigen huis, hebben we de speurtocht voortgezet. We weten nu precies wat het ondergrondse traject is. Op de kop van de camera zit een zender, en met een wonderlijke stok met twee ballen konden we boven de vloer de camera precies volgen.

Eerst werd het gezellig druk in onze nieuwe WC, daarna was de keuken aan de beurt.

De leidingen zijn afgetekend, we zijn klaar voor de boormachines volgende week