Er heerst een brok homogene vastberadenheid

Koten en de Bie zeiden het al “er heerst een brok homogene vastberadenheid”. Ik zou daarvan willen maken: er zijn twee brokken homogene vastberadenheid. Hessel zelf is zo’n brok en de muur inmiddels ook. Het was koud vanmorgen in de keuken want de verwarming is nu weer naar de koudste stand. Hessel zaagde eerst (klokslag 10.34 uur) stukjes muur uit de bestaande muur, zoals Jan Verburg heeft geadviseerd.
En zo ziet dat er dan vervolgens om 10.55 uur uit:
Daarna begon het metselen weer, zoals de vorige dagen. De muur is al zo hoog dat Hessel steeds op een trapje moet staan, baksteen pakken, mortel op de muur, plakken, trapje af, baksteen pakken en zo voort. Hij heeft geen stappenteller om (ik had gisteren door enkel in huis te lopen al 8.000 stappen!) maar het verbrande zoveel energie dat de kaascroissant er tijdens de schaft als vanouds in vloog.
Toen hij lekker geïnstalleerd was en ik werkelijk niets meer had toe te voegen ging ik weer naar mijn kantoortje in de woonkamer. Teksten voor mijn website geschreven, algemene voorwaarden bij elkaar gegoogled, overzicht van uren bijgewerkt voor de belastingdienst en in mijn onderbewuste ook afgewacht op het telefoontje of de klus door gaat of niet. Zoals Hessel in de auto al zei: als freelancer moet je actief bezig zijn met contacten, social media etc, en vervolgens moet je je nergens wat van aantrekken. De hele houding van de opdrachtgever is een beetje een afknapper, net zoals de vorige keer, maar dat moet je dus niet tot je laten komen.
Maar ja, als je dan zo’n onbestemd gevoel van binnen hebt, wat doe je dan?: de stad in lopen. Zoals het bekende Chineese gezegde al zegt: “Je kunt niet voorkomen dat de vogel van zorgelijkheid boven je hoofd vliegt, maar je kunt wel voorkomen dat hij een nest in je haar maakt”.
Eerst liep ik naar de Janzstraat omdat daar een tweedehands kledingwinkel is. Ik draag graag Hessels jeans af, maar tegenwoordig is de laatste draad al versleten eer het zover komt. Even kijken of er zulke spijkerbroeken in een second hand store zijn. Nee helaas, maar wel een leuk winkel. Toen wandelde ik door naar de Zijstraat naar Rataplan; een kringloopwinkel. Daar word ik altijd vrolijk. Alle objecten vertellen eigenlijk een verhaal als je fantasie hebt, en stonden zowaar op kleur.
Ik kocht voor 1,75 een schaal, die Hessel al heeft maar waarvan het handvat is gebroken. Het is een identiek exemplaar. Mijn dag was meteen goed. Ook omdat ik Saskia nog even tegenkwam. Toen door naar de boekwinkel. Hessel vindt het onbestaanbaar dat ik nog nooit 1984 heb gelezen en dit is het moment. Hoe apart dat in de winkel mensen recensies op kaartjes hebben geschreven om een boek aan te prijzen. Misschien doen ze dat in Amsterdam ook wel, maar ik vond dit haast ontroerend.
Thuisgekomen liet ik Hessel mijn vangst zien. Het was eigenlijk een topdag.
Ondertussen ging Hessel ook lekker. De vraag was wat te doen? Doorgaan of morgen verder? Hessel wilde liever doorgaan. Dan kan daarna de hele muur drie dagen goed drogen. En Hessel zelf ook want die heeft gewoon zin om weer eens een paar dagen gewone schone kleren aan te hebben en weer even mens te zijn ipv bouwvakker.
Het eindresultaat van de dag was deze muur die klaar staat om zijn lateien te ontvangen maandag. En dan wordt het dus vrij spannend, om de muur weg te zagen en de poten van Jan te verplaatsen om te voorkomen dat de hele boel op het laatste moment alsnog instort. Dat kan Hessel veel beter zelf vertellen als het zover is. Ik zie hem terwijl ik dit schrijf op de bank liggen met de krant voor zich. Maar ik weet dat zijn hersens ondertussen volop bezig zijn om te bedenken hoe het aankomende varken te wassen.
O ja. Om het af te maken. Om 17.30 kreeg ik een sms of ze -potentiële opdrachtgever- me morgen konden bellen wegen te druk. Zucht. Gedachteloos reden we in de auto terug naar Amsterdam. Hessel als een heel moe haasje naast me. Dat is wel de winst van deze week. Ik heb nu zoveel auto gereden dat ik volledig over mijn angsten heen ben wat dat betreft. Denk ik… haha. We gaan het meemaken. En dat geldt voor alles!
Heerlijk verhaal. Jullie zijn 2 kanjers XXX