Div

En opeens… was het stil

Dit weekend begon het al heel licht tot me door te dringen dat veel grote dingen afgerond zijn. Toen de ondervloer erin lag, wisten we zeker dat er in ons leven nooit meer wit stof op onze straat en in onze hal en dus in ons hele huis zal liggen. Nooit meer dit hieronder.

Hessel was er zaterdag ook zo diep blij mee, dat hij alvast de matten en de straat helemaal schoonspoot.

Zo dat was dat. Maandag en gisteren kwamen natuurlijk de mannen van het PVC en die werkten tot een uur of 20.00 a 20.30 door. Ik kan niet uitleggen waarom, maar dat voel je dus in ons huis ook. Hessel blijft op scherp staan. Vanmorgen kwam om 8.00 onze elektricien. Helemaal prima.

Toen ik om 1530 thuis kwam, liep Hessel met een poetsdoekje in het Theater. Alleen. Hij had alle tijdelijke meubeltjes neergezet, en alles schoongemaakt. Het huis was verder stil. Er was niemand. Ik liep naar binnen om samen met hem op het rode bankje te zitten. We keken elkaar aan. Ik zei dat ik nog wist die dag dat ik met de föhn de plakletters met openingstijden van de pui af föhnde. Als de dag van gisteren.

Aankomende week zijn er nog miljoen dingen te doen, maar even niet met andere mensen. De eerst volgende stap is de keuken.

Hessel wilde perse met het Haarlemse courantje op de foto. Dit is een…

En dit twee…

Wij gaan even genieten van dit moment, alhoewel we ook genieten van alle drukke momenten met alle leuke en lieve werkmensen. Zodra er nieuws is melden wij ons!