Een stille molen maalt geen meel.

Inderdaad, je bereikt niks zonder te werken, maar ontspannen is ook belangrijk. Vrijdag hadden we allebei veel zin om in de natuur te zijn en we besloten naar Brummen te rijden, naar Kasteel de Engelenburg. Het is een van onze lievelingsgebieden in Nederland. Langs de IJssel.

Wij hebben daar ooit een keer geslapen, een paar jaar geleden en zijn er nog een keer met wijlen Hessels vader wezen theedrinken in de tuin. Het is er prachtig qua omgeving en sowieso perfect qua hotel. De eigenaar van het hotel en zijn vrouw hadden een ‘uitspanning’ in Zuid Afrika en zijn, toen WA en Maxima trouwden gevraagd om de leiding te nemen over alle gasten en de catering etc, omdat hij er zo goed in is. Vervolgens heeft hij de vervallen Engelenburg gekocht en er een toplocatie van gemaakt (er was geen causaal verband tussen die twee feiten trouwens). Vrijdagmiddag liepen wij eerst van Brummen naar Zutphen, gewoon omdat het kon. Hanzesteden vind ik altijd heel mooi.

De volgende ochtend -zaterdag- bespraken wij in onze hotelkamer onze eigen nieuwe slaapkamer in Haarlem. Op deze foto zie ik er trouwens een beetje knullig uit. De hotelkamer is iets groter dan onze slaapkamer wordt. We dachten nog even dat we onze slaapkamer als 1 grote kamer zouden maken, dus zonder logeerkamer.

Maar eigenlijk vinden we het heel erg prettig als de slaapkamer een beetje kleiner is. Meer compact en het geeft een beschutter gevoel. We houdend de plannen dus zoals ze zijn. Ook behang vinden we nog steeds een goed idee. Wel anders dan in het hotel, maar dat gaat Stock nog bepalen.

Dan de douche. Er was een enorme regendouche, waar ik pas  halverwege achter kwam dat je ‘m op maximaal kon zetten. Zalig! Hessel heeft de knoppen gefotografeerd ipv de douchekop. Maakt niet uit.

Na het ontbijt (ik wil volgend jaar met pasen ook zo’n gedekte tafel in Haarlem,  en let ook op de Zuidafrikaans aandoende tegelvloer..)

gingen we fietsen naar oa Doesburg, via Bronkhorst en de IJssel. Als je nog nooit in Bronkhorst bent geweest is dat echt een leuke tip. Het is er zo mooi dat het net een filmset lijkt. Alles strak in de verf en keurig keurig netjes. Mogelijk dat als je er woont het heel beklemmend is, maar om doorheen te fietsen is het geweldig.

Nadat we Bronkhorst achter ons hadden gelaten kwamen we bij een molen die open was.  Ik was geloof ik nog nooit in een molen geweest. Van binnen ziet het er indrukwekkend uit. Er was een vrijwillige molenaar bezig met beginnend molenaars klaar te stomen voor het Molenaarsexamen. Hessel vond het natuurlijk machtig interessant en knoopte een praatje aan over de technieken etc. De vrijwillige molenaar ging meteen helemaal los en legde alles uit van het ontstaan van de molens tot deze eeuw.

Vanaf de molen zag je Bronkhorst in de verte liggen.

Aangekomen in het beeldige Doesburg zagen we opeens in een winkel een vaas staan, die we ooit in Amsterdam zagen en waarvan Hessel zo graag lampen wilde maken. Ware het niet dat ze 390,- per stuk waren.

We gingen naar binnen, want misschien waren ze in het Oosten van het land goedkoper? Helaas. Ze blijken van een kunstenaars te zijn Doortje Ijpelaar en die maakt geweldige dingen, maar even niet voor ons nu. Zelfs in Doesburg waren ze rond de 400,-

Na 40 kilometer fietsen waren we weer terug in Brummen om uiteindelijk weer lekker naar Amsterdam te gaan. Raar dat je na 1 nachtje ergens anders slapen en andere dingen doen, het idee hebt dat je een week bent weg geweest.

Fijne zondag allemaal!