Een kijkje in de keuken

U vraagt zich vast al jaren af hoe dat nou eigenlijk gaat, een keuken bouwen. Het moet ongetwijfeld reuze moeilijk zijn, want bij de Firma Mandemakers kost het kleinste instapmodelletje al snel een 7.000,00 Euro

Om u een kijkje achter de schermen te geven bezochten we deze week keukenfabriek De Kleine Hout, groot in fijn houtwerk. Uitvoerder Haak nam ons mee bij de productie van een modelkeuken.

Op dit project wordt gewerkt met oud en nieuw materiaal. Aan een reeds bestaande keuken moet nu een boekenkastje worden toegevoegd.

Bij De Kleine Hout onderscheiden ze zich graag van de concurrentie met degelijk vakwerk en duurzaam materiaalgebruik. Een keuken van Mandemakers is opgebouwd uit spaanplaat of MDF; De Kleine Hout maakt zijn kasten van eersteklas berken multiplex.
Van oude deuren, die vroeger dienst hebben gedaan als barricade voor een mogelijke politie-inval bij een wietplantage, gaat het aanrechtblad gemaakt worden.
De hele keuken wordt opnieuw geschilderd, het aanrechtblad wordt met Epoxy giethars afgegoten.

Haak was dinsdagochtend vroeg al bij de Bouwmaat aanwezig om alle materialen voor project 79 aan te schaffen. Meteen hierna reed Haak bij de firma Sigma langs. De beste verfmakers van Nederland. Daar liet hij alle kleuren voor kastjes en aanrechtblad bereiden. Hij gaf die ochtend ongeveer 400 Euro uit. Tel daar 350 Euro voor de Epoxy bij en 2000 voor al eerder aangeschafte kastjes, 250 Euro voor een nieuwe spoelbak, en de totale kosten voor de grootste keuken van Haarlem komen op 3000 Euro uit. Eat that, Mandemakers.

Bij de Bouwmaat was het berken multiplex al exact op maat gezaagd. Haak gebruikte een ouderwetse deuveltechniek in combinatie met de allermodernste lijmen om de onderdelen in elkaar te zetten.

De andere wandjes werden gemonteerd, het kastje kreeg een achterkant en een vijftal pootjes. De pootjes werden hergebruikt, ze zaten oorspronkelijk onder oude bordeelkastjes.

Het boekenkastje werd naast de bestaande keuken geplaatst.

De andere kastjes werden nu allemaal met de stelpootjes op gelijke hoogte gebracht. Over het hele oppervlak monteerde Haak een houten frame. Twee oude MDF deurtjes werden op zo’n manier in stukken gezaagd, dat ze met elkaar samengevoegd een paneel vormden wat precies op de zijkant van het aanrecht paste. Ze werden met BisonTix verlijmd.

Het houten frame diende twee doelen. Het hield de hele zooi aan oude kastjes goed bij elkaar en zorgde er ook voor dat er onder het aanrechtblad een mooi randje zou ontstaan, wat de keuken een klassiekere uitstraling zou geven.

Om eens even te zien of het werk de goede kant opging, legde Haak de oude deuren tijdelijk op de constructie. Onder het paneeltje plaatste hij een tijdelijke plint.

Tijdens de voorbereiding van deze keuken zijn er diverse inspraakrondes geweest. Onlangs is met meerderheid van stemmen besloten om de keuken pootjes te geven. Haak monteerde een pootje en legde de inductiekookplaat op zijn toekomstige plek.

De inductiekookplaat. Die had al heel wat spanning veroorzaakt. Het is een 3-fasen kookplaat. Een systeem waar keukenfabriek De Kleine Hout nog niet veel ervaring mee had. Een tijd geleden was de elektrische aansluiting al opgeleverd. Nu werd het tijd om te zien of de kookplaat ook echt zou werken.
Haak sloot de plaat op de elektra aan.

Hij zette een pan op het glas en klikte voor het eerst van zijn leven op een knop van een inductieplaat. De lichtjes gingen branden. Niet veel later kookte het water. Wat een heerlijk gezicht.

Eén fase werkte dus. Zouden de andere fases het ook doen?

Nu het zeker was dat alles functioneerde, nam Haak de verfroller ter hand. Hij wilde weten hoe de kleur van de keuken zou worden. Dit was nog maar een grondverf, maar het gaf toch al een goed idee.

Hij vond het veelbelovend mooi.

De dagen regen zich aaneen. Elke dag vorderde de keuken een stukje meer.

De deuren werden op juiste lengte gezaagd:

Ook op de plek van de gootsteen kwam een deur te liggen:

En zo werd het vanzelf zaterdag, de dag dat ook de directrice van De Kleine Hout naar Haarlem kwam.

Ze maakte een fotoreportage van de werkzaamheden.

Tegen het vallen van de avond was de hele constructie opgeleverd.

Om het te vieren bakte Directrice Bos een luchtpannenkoek. Let u niet alleen op de pannenkoek, maar ook op de fraaie waterkering tegen het behang?

Van de lucht alleen kan ook De Kleine Hout niet eten. Daarom werd er voor het eerst sinds 4 jaar iets bij de afhaalChinees besteld. Indiaas eten!

Moe maar voldaan werd deze week afgesloten. Met de blote voeten op de bank, voor de TV.

Volgende week worden kastjes en blad op kleur gebracht. Wie weet mogen we weer mee?