De wasmachinekamer deursituatie
Het eerste wat ik vandaag in Haarlem deed, was op een laddertje klimmen. Ik was zo benieuwd wat die cementachtige strook was, die ik gisteren op de foto bovenop de oude deurpost gezien had.
Het waren een paar vuistbrede blokken, die bijna allemaal loszaten. Een beetje friemelen, en ik had het eerste blok los. Het bleek een baksteen te zijn, die op z’n zijkant voor een lege ruimte stond. Ik keek de ruimte in, en zag een min of meer egale donkere structuur. Zou er dan toch een stalen balk op de deurpost liggen?
De andere blokken bleken ook gemakkelijk te verwijderen te zijn. Wat ik al hoopte, werd nu duidelijk. Een stalen balk. Maar wel een vreemde. Normaal gebruik je voor ondersteuning van een muur een zogenaamde H-balk. (Die heet zo, omdat zijn doorsnede op een H lijkt) Deze balk had geen H-flenzen. Het was slechts een rechtopstaand stuk staal. Met wat gepriegel kon ik met mijn vinger ergens aan de bovenkant van het staal de diepte in prikken. Daar voelde ik nog meer staal. Het is een U-balk. Waarschijnlijk maakt hij onderdeel uit van het dak van onze wasmachinekamer.
De U-balk ligt niet netjes in het midden van de bakstenen muur. Hij ligt vrij ver naar buiten. Dat betekent dat de buitenmuur voor ongeveer 15 centimeter op de balk rust. Daar moet je geen aardbeving mee krijgen, maar het stort ook zeker niet meteen in. Tot zover de geruststellende waarneming
Het is anders gesteld met onze vloerbalken. Die steken een stuk de buitenmuur in, maar niet ver genoeg om daadwerkelijk steun te ontvangen van de stalen U-balk. Als ik dat netjes wil oplossen, dan moet ik eerst op de plek van de oude deur een nieuwe muur opmetselen tot de hoogte van de deurpost, dan de vloerbalken goed ondersteunen, vervolgens de oude deurpost wegzagen en de vrijgekomen ruimte dichtmetselen.
Geen groot drama, maar wel een verandering in het bouwplan. Ik kan bij die deur pas goed aan het werk als we de wasmachinekamer echt in bezit hebben, en dat wordt pas begin volgend jaar.
De bouwplaats gaat heel even sluiten. Eerst eens eventjes rustig over de nieuwe situatie nadenken, een nieuw plannetje maken, en dan met frisse moed weer aan de slag.
Tot maandag.
Hessel, jij maakt duidelijk hoe moeilijk het (soms) is om zo’n project van te voren in te schatten en er vervolgens een prijs aan te hangen. Stel dat je het hele project uitbesteed had. Een verklaring waarom de relatie tussen opdrachtgever en aannemer regelmatig bekoelt halverwege het project. Los van het feit dat het nooit zo liefdevol opgepakt wordt.
Mooi gesproken Paul, zo is het maar net.
Een verbouwing is altijd een avontuur en je weet niet wat je tegen komt. Soms leuke dingen, soms dingen waarvan je even achter je oren moet krabben. Hoe dankbaar ben ik dat we gewoon tijd hebben om even afstand te nemen en te broeden op een andere route. Er zijn nog allerlei andere leuke dingen te doen in het huis, dus even als een vogel na een regenbuitje onze veertjes uitschudden en vrolijk voorwaarts!