De vloerverwarming schiet lekker op

Het was een machtig leuke dag. Ik merk wel dat ik een tikkie opgejaagd wordt van alle activiteiten, maar het werk schiet zo lekker op, en de kwaliteit wordt zo goed, dat ik er nog steeds erg van kan genieten.
Vanochtend had ik het een beetje rustiger aan gedaan dan gisteren. Eerst heb ik thuis met ons waterleidingbedrijf gebeld. We blijken een relatief klein watermetertje te hebben, en we willen straks onbekommerd, maling hebbend aan het milieu, onder een flinke douchekop kunnen douchen. Het kleine metertje laat relatief weinig water door, de aanvraag voor een 1,5 Kuub naar een 2,5 Kuub meter is geplaatst.

Toen ik in Haarlem aankwam, waren Bart en Paco al druk bezig. Ik was precies op tijd om de officiële eerste lus in met de verwarmingsbuis te vereeuwigen.

De jongens gingen vrolijk door, en na een paar uur leek de vloer wel een betoverend labyrint.

Ondertussen ging ik natuurlijk ook aan de bak. De bijkeuken moest kaal en leeg. In de ochtend zag hij er nog redelijk als een keuken uit.

Nadat ik gehakt en gebroken had, en nadat ik met krimpvrije mortel alle gleuven die er achtergebleven waren (omdat ik ook de oude afvoerleidingen gesloopt had) weer netjes had aangeheeld, en nadat Bart en Paco ook hier hun voorbereidend werk hadden gedaan, was het al een heel ander gezicht.

De tuin is inmiddels onherkenbaar. Volgens de weersvoorspelling gaat het de komende dagen niet regenen. Ik houd mijn vingers gekruist.

Het werk bleek nieuwsgierigen van allerlei komaf aan te trekken. Eerst kwam de vader van Anneke langs.

Ik denk dat hij het een imposante klus vond. Hij heeft zelf ook vloerverwarming in huis, maar het oppervlakte waar wij mee werken maakte geloof ik toch grote indruk. En, hoe gezellig, net terwijl ik een rondleiding gaf, stond ook Hans van Rijs op de stoep. Het leek plots wel een bijeenkomst van het Gereformeerd Genootschap.

Heel toevallig had Hans een rol van de elektrakabel die ik morgen in de keukenvloer moet gaan monteren in zijn auto, en die ging hij met spoed halen, dus het samenzijn duurde niet zo lang. Ik heb nadat iedereen vertrokken was (Paco klokslag 4 uur) nog een mogelijke opstelling van de keukenblokken met tape op de vloer uitgezet, want waar een kast komt te staan, hoeft natuurlijk geen verwarmingsleiding gelegd te gaan worden.

Morgen de laatste meters en de laatste aanpassingen, en dan zijn we klaar voor de anhydriet-stort.