De kleur van de dag is ivoor

Eigenlijk valt er vandaag niet al te veel te melden. Ik heb nog wat draad getrokken door de spotjesleidingen, ik heb een vast aansluitpunt voor de toekomstige rookmelder gemaakt en de keukenlampen gaan nu aan en uit met de tijdelijke schakelaars, die al op hun toekomstige plaats zitten.
Dus helemaal geen plafondplaten gemonteerd.
De dag liep anders dan ik had bedacht. En de themakleur was ivoor.
Gisteren brak er een stuk van mijn voortand af. Gelukkig had de tandarts vanmorgen meteen een gaatje voor me. Ik kwam daardoor met een fris opgelapt gebit een stuk later in Haarlem aan dan de bedoeling was.
Ik was als vermeld net wat met de electra aan het knutselen, toen er aangebeld werd. Wie zou dat nou kunnen zijn? Ik liep door de donkere gang naar de voordeur, en zag in het tegenlicht van ons winkelraam een frêle gestalte door het raam turen. Een vrouw in een beeeeeeldige ivoorkleurige jurk. Ik had werkelijk geen idee. Pas toen ik bijna bij de deur was zag ik het. Het was Joan. Joan, van Bert en Joan.
Wat een enorme verrassing. Bert en Joan zijn al decennia lang met Annie bevriend, en Joan liep nu zomaar in het wild door Haarlem. Ze had een tikkie haast, maar wilde dolgraag eens zien hoe het huis veranderd was sinds ze een jaar of anderhalf geleden op bezoek geweest was. Wat een tijd he?, ik schrok er zelf een beetje van. Wat zijn we al eindeloos lang aan het verbouwen! Gelukkig realiseerde ik me tijdens de rondleiding ook goed hoe ontzettend veel werk er verricht is. Joan had bijvoorbeeld nog nooit onze keuken gezien, die inmiddels al echt een beetje op een keuken begint te lijken.
Het was reuze leuk om haar even te zien. Speciaal voor het blog wilde ze best wel even poseren op onze bank, maar toen moest ze er weer als een haas vandoor. We hebben wel meteen afgesproken dat we zeer binnenkort weer eens gezellig samen gaan eten.
En toen, ja toen was het al bijna weer tijd om naar Amsterdam te gaan. Die plafondplaten komen vast nog wel een keer tegen het plafond.