De bovenetage geeft zijn geheimen prijs
Het bovenhuis had een hele enge trap. Je liep gewoon, over de monumentale steile oude trap naar boven, en dan, bij de bovenste trede, kwam je een glazen deur tegen. Je moest je dan even op het openen van die deur concentreren, waardoor je niet opmerkte dat de laatste trede geen 20 centimeter hoog was, maar ongeveer 40 centimeter. Struikelend kwam je binnen. Als je de trap af moest, dan stortte je jezelf heel onhandig de diepte in, want in de draai van de trap moest je op de tast 40 centimeter lager de bovenste trede zien te vinden.
De vloer was ooit opgehoogd. Met ongeveer 20 centimeter.
Vandaag heb ik de deur die voor de trap zat losgeschroefd, en een nieuwe bovenste trede uit de vloer “uitgehakt”. Het was een leuk avontuur. Eerst heb ik uit de planken vloer een gat gezaagd ter grootte van de nieuwe trede. Ik was reuze benieuwd wat ik onder de plank zou vinden. Het was een tegelvloer. Die heb ik ook op maat uitgehakt. De tegels bleken op een beton / zand-cement / schuimbeton achtige substantie te liggen. Ik hakte vrolijk door. Tot ik op metaal kwam. De befaamde Lewisplaat, ofwel zwaluwstaartplaat, welke vaak als fundament voor beton gebruikt wordt.
De Lewisplaat heb ik met de slijptol doorgeslepen, en verder naar beneden ging ik. Een laag linoleum. Op een bedje van zandcement, dit keer gewapend met niet meer in de handel te verkrijgen stucnet. Daaronder een gelijmde vloerbedekking, en toen, helemaal onderop, de originele houten trede en verdiepingsvloer. Het hout was in drie verschillende kleuren geschilderd geweest, maar na flink wat schuren en krabben is er een erg aardige trede tevoorschijn gekomen.
De vloer lijkt nu wel wat op een spekkoek, met al die lagen geschiedenis. Vermoedelijk is er een keer besloten om de mogelijke verzakkingen in de oude vloer te egaliseren, en is dat overdreven serieus aangepakt. Het voordeel van de belachelijk dikke vloer is, dat we als we beneden zitten, we werkelijk geen enkel geluid van boven kunnen horen, en dat we beneden zonder schaamte de televisie op vol volume kunnen zetten, zonder dat dat boven te horen is. We hebben geen last van elkaar.
De volgend stap is straks de nieuwe trede netjes aftimmeren, en de deur een stukje dieper in de kamer terugplaatsen.
