De (bijna) laatste Popham is gelijmd

Eindelijk. Vanmiddag om 13:00 uur legde ik de voorlopig laatste Popham tegel in zijn lijmbed. Wat een enorme klus was dat zeg. Als ik na afloop van de verbouwing een nieuwe hobby ga zoeken, dan wordt dat waarschijnlijk niet tegelzetten.
Ik ben er inmiddels wel handig in geworden. Zevenhondereenentachtig keer heb ik een tegel met lijm ingesmeerd en op de voorgelijmde grond neergelegd. Tweeduizendachthonderdzesentachtig keer heb ik een tegelkruisje tussen de tegels gedrukt en een paar uur later weer verwijderd. Negentig kilo lijm heb ik met water aangemaakt en met een lijmkam op de vloer gesmeerd. Elke tegel heb ik met blote handen tegen zijn buren aangedrukt, zodat ik nu acht pijnlijk versleten vingertoppen heb, met bloed bij de duimen.

Maar het was het allemaal dubbel en dwars waard. De vloer is een enorme aanwinst voor ons huis. Naarmate hij dichter tegen de muren aan kwam te liggen, leek het drukke effect wat af te nemen. Als je er dan ook nog de grote rustige vlakken van onze teakhoutenkast, het zachtroze behang en de donkerblauw/groene keukenkastjes bijdenkt, dan valt het met het drukke motief best wel mee. Ik vind hem werkelijk prachtig en dan neem ik sommige hobbelig gelijmde tegels gewoon op de koop toe.

Afgelopen maandag is de vloer ook officieel kindvriendelijk bevonden. Een speciaal testpanel, bestaande uit Kees en zijn kleindochter, hebben de hobbels goedgekeurd.

En nu is hij dus helemaal gelijmd. Op een paar kleine stukken na. Er is het luikje voor gas en licht, daar komt Bart komende vrijdag in knutselen. De bijkeuken gaan we over een paar maanden onder handen nemen, die blijft voorlopig nog even onbetegeld. De strook voor de schuifdeur blijft ook nog even kaal. Daar komt wellicht ooit nog een nieuwe achterpui in en dan is het handiger om niet in de Pophams te hoeven zagen.

Ook de wasmachinekamer is nog niet helemaal afgewerkt. Daar komen nog een drempel en andere tegels op de vloer.

De vloer gaat nu een paar dagen drogen, morgen ga ik de laatste scherpe randjes van de zijkanten van de tegels afslijpen, volgende week ga ik hem voegen en meermalen impregneren met een geheime nanoformule, zodat hij helemaal vuil en vochtafstotend wordt. Maar als je niet beter wist, zou je nu al denken dat hij af is.

Hier nog wat showfoto’s:

Ik ben moe, maar zeer voldaan.