De ARBO-wet, die is voor watjes

Mariusz had gisteren al een steiger en zakken stuc gebracht, zodat de Polen vandaag meteen aan het werk konden gaan. Nou bleek “meteen” redelijk rekbaar op zondagen. Ze zouden tussen tien en half elf komen; ik had het hele internet al uit toen ze pas om half twaalf aan de deur rommelden, maar hee, daarover klagen we niet, want zie maar eens een Nederlandse bouwvakker op zondag aan het werk te krijgen.

Ze begonnen lekker actief met het opbouwen van de steiger. Die, toen hij al goed stevig begon te worden, te groot bleek voor ons trappengat. Niet te hoog, nee, hij was veel te lang. Eén deel zou net gaan, maar een tweede deel kon er niet bovenop, daarvoor was de opening van het trappengat te klein. Daar hadden ze niet van terug. Tsja,  hoe moet dit nou verder? Het leek precies op mijn leven op de filmset. Waar alle specialisten op hun hoofd gaan krabben, weet wijsneus Haak wel raad. “We halen eerst de wielen onder de steiger vandaan”, besliste ik. Het onderste deel paste nu precies onder het keuken-plafond. “Nou zetten we het steigertje van Jan Verburg er bovenop. Op z’n kop, met zijn wieltjes omhoog, dan kan hij niet wegrijden. Daarbovenop zetten we mijn keukentrappetje, en dan kijken we hoe ver we komen.”

We kwamen hoog genoeg. Vrolijk klommen de Polen in het bouwwerkje naar boven. Zie dat maar eens te regelen met een stel Nederlandse Bouwvakkers.

Als eerste werd over alle naden speciale tape geplakt: een wapening. Daarna werd alles met Stucprimer voorbehandeld.

Maar dat was pech, ze konden toch net niet hoog genoeg komen. Gelukkig bracht een verfemmer met een plankje daarop uitkomst. Zie dat maar eens aan een Nederlandse Bouwvakker uit te leggen.

Toen ze in het juiste ritme kwamen, werd de stellage vanaf elke verdieping gebruikt.

Na een tijdje was alles geel, waren alle “stuccorners” op maat ingelijmd en moest het alleen nog maar een beetje drogen.

Twee sigaretjes later kon er dan echt gestuukt gaan worden. Hadden ze eigenlijk al bedacht hoe ze een emmer met 50 kilo stuuk naar boven zouden krijgen?
Dat was simpel. Gewoon op mijn aluminium uitschuifladdertje klimmen, met de emmer op de schouder. Zie dat maar eens met een Nederlandse Bouwvakker….

De steiger stond tegen de achtermuur, ruim een meter vanaf de opgang van de slaapetage. Ook boven die opgang moest gestuukt worden. Hoe dan? Door een los stuk steigerplank vanaf de slaapetage op het steigerbouwsel te leggen. Een steigerplank van 60 centimeter breed, boven een afgrond van 3 meter hoog, Hoeveel Polen kunnen daar op? Drie Polen en een emmer stuuk!

Ze gingen als de brandweer. Wat kunnen onze Polen toch stuuken. Zie voor die kwaliteit maar eens een Nederlandse Bouwvakker te vinden.

Binnen een mum van tijd was de bovenste helft van de muur helemaal uitgelijnd en vlak gestuukt. Toen gingen alle steigers weer weg en werd de onderste helft gedaan.

Het ziet er op bovenstaande foto misschien nog een beetje rommelig uit, maar dat is omdat de stuuk eerst een uurtje moest aandrogen. Daarna werden alle steigers weer teruggeplaatst, en werd de muur met het “stucmes” afgewerkt. Hij is nu zo spiegelend glad, je zou er je haar in kunnen kammen.

Morgen komen ze terug voor de andere muren en het plafond. Wordt vervolgd….