Dat staal gaat nergens meer heen

Afgelopen vrijdag waren de mannen van Bakker weer bij ons. Het zou de dag van de horizontale balken worden. De balken hadden ’s nachts in het Theater gelegen. Dat kan met aluminium balken, zo lekker licht zijn die.

Vol goede moed, maar natuurlijk ook een beetje gespannen omdat het wel erg grote balken waren, zou het allemaal precies passen, sjouwden ze de eerste balk naar buiten.

De balk werd op het liftje gelegd, tot zover geen vuiltje aan de lucht.

Het liftje ging omhoog, dat ging heel voorspoedig

Helemaal boven aangekomen hoefde de balk alleen nog maar naar de gevel toegeschoven te worden.

Duwen, schuiven, duwen, (beetje vloeken), denken, …… het paste niet.

Wat bleek? Tussen al het meetwerk, al het rekenwerk, al het denkwerk en tekenwerk, was een foutje geslopen. De horizontale onderkant van de balk was 3 centimeter te breed.

De balk ging weer terug het Theater in, lekker vroeg weekeind voor de Bakkers.

Vanochtend kwam de herkansing. Met een eenvoudige cirkelzaag, voorzien van een speciaal zaagblad, werd van de balk 3 cm afgezaagd. (wat een geluk dat de balk van aluminium is, dat laat zich lekker zagen).
De zaagsnee een beetje nat houden met spiritus, dan loopt het zaagblad niet dicht.

Op de foto hieronder kun je goed het ophangsysteem zien. Een hele serie haken klemt over de constructie die maanden geleden al aan de gevel gemonteerd was. De balk ligt op z’n kop, maar u begrijpt de gedachte.

Daarna was het appeltje eitje. De balk ging omhoog, werd tegen de gevel geduwd en zakte in zijn haken.

Snel volgde balk nummer twee.

Eerst op het liftje, en daarna omhoog getakeld door bouwassistent Haak, want dat leek me echt reuze leuk om te doen.

Het echte passen en meten en ophangen heb ik daarna weer aan de professionals overgelaten

Terwijl het werk gewoon doorging, werd de werkplaats opgevrolijkt door een familiebezoek.

Iedereen vond het prachtig. Terecht, want dat is het ook. Afgelopen weekeind drentelden Annie en ik steeds om de gevel heen. Hij was mooi, maar ook wel erg “anders”. De zes pilaren waren flinke boomstammen, maar misten een beetje samenhang. Dat kwam vandaag helemaal goed. Vanaf de montage van de eerste balk voelde de pui echt compleet. Het houtwerk wordt behoorlijk intiem door het staal ingesloten.
Vanmiddag werd ook het laatste middenstuk opgetakeld, maar dat was meer de kers op de taart. We waren inmiddels al helemaal aan het totaalbeeld gewend geraakt.

Toen alles hing, werd er nog een beetje schoongemaakt en opgeruimd. Ik zat ondertussen op een bankje aan de overkant te kijken. Wat een buitenissig project is dit geweest. Alleen maar omdat de gemeente weigerde om ons een deur in het Theater te laten maken, hebben we een hele dubbele pui ontworpen en aangebouwd. De komende eeuw zal dit het straatbeeld bepalen.
Gelukkig stond er ongeveer elke tien minuten iemand stil om in bewondering naar de pui te kijken. We zijn werkelijk bedolven onder de complimenten. Nou is het natuurlijk slecht om te genieten van veren in je eigen reet, maar het deed me toch goed. Een fraaie bekroning van zes jaar verbouwplezier.

Ik had vorige week al foto’s gemaakt van het leuke schaduwspel op de gevel, maar vandaag was dat nog leuker om te doen. Zo mooi levendig met al die verticale en horizontale lijnen!

Speciale aandacht voor de uit-stekende bakjes in de bovenbalk. De anderhalve centimeter die de gemeente maandenlang heeft proberen tegen te houden vanwege “onrustig straatbeeld”.

Einde dag stond ons bankje weer op z’n plaats, omringd door onze planten.

Nog een laatste foto:

Morgen zijn de Bakkers er weer. Dan gaan ze boutjes in de gevel boren, kitrandjes aanbrengen, hulpplaatjes monteren. Na al dit visuele geweld niet echt spectaculair. Ik kan niet beloven dat dat weer een blogje wordt. Het is dus niet helemaal zeker wanneer we ons weer zullen melden.

Wat wel zeker is, is dat er nog natuurstenen kolommen (“neuten”, voor de kenners) onder het staal komen, in dezelfde kleur als het steen wat nu al onder de houten pui zit. Als dat zover is, dan laten we u het natuurlijk meteen weten.

Tot die tijd genieten wij van onze gevel en wensen we u een heerlijke lente.