Chemisch vrolijk

Na een goede nacht slapen gingen we weer op pad. Hessel starte met het latexen van de bovenkamers plus wat wit houtwerk en ik wilde eerst de ingebouwde kast afmaken qua schuren en schoonmaken en vervolgens de badkamerramen.

Die badkamerramen leken wel de ramen van een frietkot. Hessel vindt dat ik niet te negatief meer moet schrijven mbt het schoonmaken omdat het niet aardig is voor de vorige bewoonster, maar het is gewoon echt waar wat ik schrijf. Ik heb gebruikt: Mr Muscle, Dubro Spray, Dreft afwasmiddel, Bleekwater en diverse schuursponsen. Ondertussen lag de luxaflex in bad. Die moest snel weer opgehangen worden (om te drogen) want anders kunnen de overburen (grenzend aan terras) ons op de wc zien zitten.

Na de ramen was de rare deur van het washokje aan de beurt. In deze deur zaten verschillende kartonnen en houten dingen geniet (ja u lees het goed: geniet) en dat was gaan roesten in de deur. Prettige wedstrijd om het er uit te krijgen, maar het is gelukt. Naast de deurposten was gewerkt met een soort klittenband. Nadat ik dat had losgetrokken bleef een lijmlaag over. Dit is behandeld met aceton, wasbenzine, ammoniak, en St Marcs poeder, maar niks hielp. Ik moet er over nadenken hoe dit aan te pakken. Ondertussen was ik helemaal de tijd vergeten. Ik zou ‘even’ de badkamerkozijntjes doen en dan boven de vloer schuren en afnemen met ammoniak, zodat Hessel kon verven. Maar ik melde mij pas 1.5 uur later boven. Uhum. Onhandig. Als een malle ben ik met de vloer aan de slag gegaan. De dampen van de ammoniak zijn volgens mij lineaal rectaal mijn hersens in gestegen, maar alles voor een goede zaak.

Over goede zaak gesproken tot slot. Zie hier de stopcontactjes van de achterkamer boven. Deze zijn met diverse chemicaliën 3 dagen lang geboend, ingeweekt, afgekrabd en wat al dies meer zij. Maar de 5 a 6 verflagen zijn er echt (bijna) af. Het duurt even, maar dan heb je ook wat.