Enkelzijdige Bulldogkramplaten

Ondertussen heeft Hessel 5 dagen met Amerikanen gedraaid, waarvan ook enkele nacht-shoots, en is hij daar weer van bijgekomen. Ik ben zelf al weer sporadisch aan het werk en vanaf volgende week helemaal. Dus vandaag konden we nog ‘samen-dingen’ doen in Haarlem. We kwamen aan en zagen dat de nieuwe yoga winkel schuin aan de overkant open is gegaan. We stelden ons even voor aan de superleuke dame in de winkel die het samen met een vriendin runt. Een aanwinst voor de straat.

Naast ons is in het restaurant van Mel nu een Italiaans restaurant gekomen, van een jong Italiaans stel die er helemaal voor gaat. Ook leuk.

Op ons binnenplaatsje stond de rhododendron die we hebben ge-erfd van de vorige bewoners in bloei. Leek mij ook een goed teken.

Ik moest eerst even met mijn vriendin uit Singapore bellen en een koffie drinken en zat in de keuken. In de verte hoorde ik Hessel in de woonkamer hard praten en telkens zijn naam zeggen. Toen ik had opgehangen liep ik door de gang naar hem toe en was hij nog steeds aan het bellen. Telkens opnieuw.

Wat bleek: eigenlijk zou Sjimmie zaterdag de stalen balk in de keuken komen plaatsen -onder de logeerkamerdouche-. Sjimmie komt echter niet zaterdag, maar volgende week. Maar dan hebben we wel enkelzijdige-bulldogkramplaten nodig om het staal in/ aan de houten balk te krammen. En die bulldogkramplaten bleken niet bij vd Boogaard te zijn, niet bij zus, niet bij zo, echt nergens. Overal werd Hessel vriendelijk doorverwezen naar een winkel of groothandel die het dan ook niet bleek te hebben. Ze zijn niet supercourant, die bulldogkrampplaten…. Totdat het raak was: bij de Hornbach. Hessel bestelde ze voor 11,- en we konden ze gewoon ’s middags ophalen. Later belde nog een andere partij terug dat hij ze voor 300,- alsnog kon leveren. Nou, wij rijden anders wel even naar de Hornbach hoor.

Ik trok mijn bouwpak aan en dingdong de bel: mijn moeder fietste langs en zag het licht branden dus kwam even hallo zeggen onderweg naar het station. Hessel stond in de keuken al op de steiger van Jan om de laatste resten plafond weg te halen.

Als een soort tandarts-assistente ruimde ik vervolgens de troep op. Dingdong daar ging de bel. Het was Monique, supergezellig. We gingen even koffie drinken en bijkletsen en om 15.00 u ging ik ook eens echt aan de slag…

Ik sorteerde de houtjes uit het oude plafond en haalde de schroeven er uit.

Dan kan Hessel dat tzt weer gebruiken  om het nieuwe plafond op gelijke hoogte vast te zetten. Hij was ondertussen met wat hij zelf noemde “meditatieve werkzaamheden” bezig.

In de balken moeten op exacte afstanden (20 cm van elkaar, 4 cm van onder en 5 cm van boven) schroeven ingedraaid worden. Namelijk zo:

Hessel had daartoe houtjes gemaakt van 20 cm, 4 cm en 5 cm om makkelijk de locaties van de schroeven vast te stellen. En vervolgens schroefde hij de schroef er in. Het resultaat ziet er goed uit vind ik, het lijkt exact op het plaatje.

En onderin beeld ziet u de assistente lekker bezemen. Zo ging de dag in grote harmonie voorbij. Ik rommelde wat aan en Hessel stond lekker op Jans steiger.

Einde dag gingen we naar Hornbach. Daar waren we nog nooit geweest. Het zit in de buurt van Sloterdijk. En het is E-NORM. Met ook een drive trough zodat je de auto meteen vol kan laden met zware spullen. Verder hebben ze er AL-LES, het is adembenemend.

We zagen ook een loods waar ze de spullen  voor je op maat zagen. En wie dag ik daar opeens staan: onze lieve Mariusz!

Hoe leuk is dat! Hessel vroeg meteen waarom Mariusz daar spullen kocht. ‘How is de price here?’ ‘Price is more low dan Bouwmaat Misterhessel’.. aha. Dat is helemaal goed om te weten. We vroegen alvast aan Mariusz of hij een stukadoor heeft binnenkort voor het trappenhuis, dan kunnen we daarna de trappenboer bellen. Dat komt allemaal in orde.

Hessel inspecteerde nog even wandelend de drive-through en toen gingen we naar huis. Niemand weet waarom maar we waren supermoe!

Heel fijne Koningsdag allemaal!

XA