Boslucht

Toen ik klaar was met de keukenkastjes stortte ik me op de plinten van zowel de woonkamer als de keuken. Eerst moeten de verwarmingsbuizenklemmetjes er af gedraaid worden, daarna met een koevoet de plinten losgemaakt. Echt iets voor mij. Bij het loshalen van de eerste plint in de woonkamer steeg er een heerlijke mossige boslucht op en schoten de pissebedden in het rond. De plint -gemaakt van MDF waar Hessel een hekel aan heeft wegens inferieur materiaal – brokkelde als nat karton uiteen. Ik vond dat zorgelijk – want vocht.

Het loshalen van de verwarming vereiste hier en daar nogal wat kracht en ik stond eerlijk gezegd als een havenarbeider te sleuren. (Lekker!). Bijgaand een actiefoto ( #nofilter, #nomakeup #nohairproducts zouden we op social media zeggen).

Opeens smste Marijke Beumer dat zij op Kleine Houtstraat 25 een vriendin aan het helpen was in een pop-upstore met leuke spullen. Hup wij er naar toe en meteen een marmeren dienblad gekocht om later in de keuken flessen olie etc op te zetten. Er waren ook twee beeldige lampjes. Deze lampjes zijn exact gelijk aan de drie die ik nu al in de badkamer in Amsterdam heb, dus nu heb ik er voor een prikkie vijf. Hoe goed is dat! Dan hebben we nu dus al lampjes voor ons nieuwe toilet en de badkamer. Het kan maar vast geregeld zijn.

Later in de auto besprak ik toch even met Hessel dat van dat vocht in de plinten. Het zit zo: Er zit vocht in de muur, vooral in de muur van het achterhuis tussen Mel (buurman) en ons in. Maar, nu we de fundering hebben gedaan is er grote kans dat dat al helpt. Wat ook gaat helpen is het feit dat wij een hele nieuwe ondervloer leggen in zowel keuken als woonkamer.

Stel dat dat niet helpt, dan kunnen we later, als we er al wonen, een keer de muur gaan injecteren. Net zoals we de fundering hebben laten injecteren. Zover is het nog lang niet, en zover zal het waarschijnlijk ook niet komen.

Thuisgekomen ben ik even met mijzelf en vooral met mijn voet in bad gaan zitten. Haar, make-up en alles gedaan en door naar een heel leuk feestje van Marlinka. Zij (Marlinka en Wim Jan) hebben op de Frans van Mierisstraat ook een heel mooi daklicht. En een geweldige houten vloer. En een kookeiland van roestvrij staal met hout…

Maar bovenal erg leuk om allerlei mensen zoals Karen, Marijke en Wim en vele anderen te zien en te spreken. Om 22.00 viel ik om en ging snel naar huis. Paracetamolletje erin en knock out in slaap gevallen.