Bewustzijns vernauwing

Omdat onze woonkamer wordt verlicht met 3 ronde TL-buizen leek het ons goed om een paar ‘gezellige lichtpuntjes’ te regelen voor het feestje volgende week. Dus vol goede moed togen we naar IKEA Haarlem. Hessel heeft een bril op want hij kreeg gisterenavond last van z’n oog. Vanmorgen naar de dokter gegaan. Het komt niet door het verbouwen (!) maar er is wel een beschadiging op het hoornvlies. Gelukkig komt dat weer goed. Wel moest hij bebrild de dag door, waardoor ik telkens twee keer naar ‘m moest kijken om te denken “er is iets veranderd maar ik weet even niet wat”. En dat dus de hele dag door. Enfin. De Ikea is geweldig en vreselijk tegelijkertijd. Ik krijg er een soort tijdelijke bewustzijnsvernauwing van. We namen steeds de shortcuts die op een soort routeborden staan aangegeven. Ik mocht niet naar andere dingen kijken of slenteren, we moesten doelgericht zijn. Later bleek dat dat was omdat Hessel de IKEA net zo gruwelijk vind als ik zelf. We vonden alles wat we nodig hadden, en ik kocht op de parkeerplaats nog een appelbeignet als troost.

In ons huis aangekomen gingen we van allerlei dingen regelen die onze gasten dan volgende week wel zien.

En later nog even naar mn ouders. Die hadden een egeltje in de tuin gehad dat mank liep. Ze vonden dat zielig en hebben een omgekeerde curverbak over mn heen gezet en de dierenambulance gebeld. De ouders van de meneer van de dierenambulance wonen namelijk in de straat, dus het was niet veel moeite om te komen. De egel is opgehaald en naar “de egelopvang” gebracht. Ik wist niet dat zoiets überhaupt bestond maar in Heemstede omgeving Haarlem dus wel. De vrouw van de dierenarts verzorgt zo’n 20 egels bij hun thuis blijkt. ’s Avonds werden mn ouders gebeld. De egel was inmiddels ‘Jaap’ genoemd en had een teken op zn bil gekregen met rode nagellak. Zodat ze Jaap goed konden blijven herkennen. Egels schijnen zelfs op schuttingen te klimmen en zich dan naar beneden te laten vallen aan de andere kant. Kennelijk was Jaap ongelukkig terecht gekomen. Indien uit onderzoek zou blijken dat Jaap een fractuur had zouden ze hem laten inslapen. En anders zou Jaap na een paar dagen aansterking teruggebracht worden. Na 3 dagen ging de telefoon. Jaap zou die avond teruggezet worden in de tuin van mn ouders. En als hij weg zou lopen was alles goed. En zo geschiedde. Jaap liep vrolijk zijn toekomst tegemoet. Dit soort dingen kunnen volgens mij alleen in Heemstede/omgeving Haarlem. Ik moet er van lachen en een beetje zuchten tegelijkertijd.

Aan het einde van het bezoek kreeg ik nog een volgeplakt zegelboekje, alvast voor m’n verjaardag.

Die ga ik morgen inleveren bij de Albert Heijn van Baerlestraat. Ik denk dat ze niet weten wat ze zien daar! Heb er nu al zin in.

PS: Hessel vindt het eigenlijk niet zuiver als ik dingen schrijf die niet direct met ons huis te maken hebben, maar tja, ik moet toch ook wat emotie toevoegen aan dit blog. Het zegelboekje is diep emotioneel, want mijn moeder kreeg dit vroeger ook van haar moeder. Plus dat ik er iets van ga kopen voor het huis. Dus dan klopt dit verhaal conceptueel toch.

Ook het verhaal van de egel past in het concept. Want een egel kan wel 5 kilometer lopen in een avond. Dus misschien issie van het huis van mijn ouders wel naar ons huis gelopen. Wie zal het zeggen.