Div

Beperkte hersencapaciteit

Eindelijk kon ik zaterdag zelf de vloer bekijken. Na de koffie reden we naar Haarlem. Ik was er bijna zenuwachtig van, want Hessel had al gezegd dat het huis er heel anders van was geworden. Op m’n sokken ging ik naar binnen. Het is werkelijk ongelooflijk mooi; ik kan steeds niet geloven dat dit echt ons huis is. Het voelt zo gezellig.
Nu de vloer ligt zie ik opeens ook waar de muren scheef zijn. Ik zie dat soort dingen uit mezelf nooit. Des te knapper hoe mooi de vloer ligt.
Er moest ook gewerkt worden.

Zometeen zijn er tegels in de keuken en hout in het halletje bij de trap. Feitelijk zijn de muren in de keuken een tikje scheef. Dus de bies van het hout moet zo liggen dat de tegels recht komen te liggen en het aanrecht en de grote kast recht lijken te staan. Hessel wilde voor de vloeren jongens uitrekenen hoe de band van het parket dan moet lopen.

Hier loggen mijn hersenen vanzelf uit.

Hessel vroeg steeds of hij het nog een keer moest uitleggen.

Van mij hoeft dat niet per se, want de data bereikt in mijn hersenpannetje niet de juiste locatie. De locatie ontbreekt denk ik. Ik draag dat lot in volstrekte opgewektheid. Ik blijf gewoon blijmoedig voor me uit kijken en benoem vrolijke dingen, in de hoop Hessel niet te activeren het nog een keer uit te leggen…
Hij bond een touw aan een hamer. Die hamer moest ik vasthouden tegen de muur aan. Met dit soort data kan ik bijvoorbeeld weer wel heel goed uit de voeten.

Hamer met touw tegen muur. En rustig blijven liggen.

Hessel trok een loodrechte lijn met het touw. En meette/mat alles uit met de supergrote geodriehoek. Vervolgens ontstond een hele discussie die ik niet eens kan reproduceren.

Twister met geodriehoek.

Omdat Hessel mij eigenlijk niet geloofde controleerde hij toch ook liever zelf even of het touw wel langs de muur lag (…)

Jahaaaa. Hij ligt echt tegen de muuhuuuur…

Daarna trok hij met potlood een streep over de vloer waar de bies moet komen. En daarna tape hij een geel stuk tape naast de potlood lijn, waar hij pijlen op tekende die richting de potloodstreep wijzen. Zodat het in zijn eigen woorden ‘voor iedere doorsnee blindengeleidehond’ duidelijk is waar het parket afgezaagd moet worden.

Deze lijn dus mensen.

Zodat, mochten de parketboys maandag komen voordat hij er is, zij toch goed kunnen zien WAAR de lijn moet komen. Dit alles onder het motto ‘het kan maar een keer misgaan’.

Wij wensen u allen een heerlijk zondag toe. Regenachtig, maar das soms best gezellig. XA