Balkenbrij

Gisteren, 2e Paasdag, was ik al even naar Haarlem gereden om weer kwartier te maken. De operatie grote muur was afgerond, onze toekomstige wasmachinekamer had een kastenwand gekregen, nu hoefde ik alleen nog maar alle gereedschappen een nieuwe plek te geven. Dat is altijd feestelijk leuk. Alles netjes op z’n plaats. Het kleine gereedschap in de wasmachinekamer,

de grote spullen in de bijkeuken.

Zelfs mijn overall had ik lekker gewassen en gerepareerd.
Vanochtend begon er dus helemaal fris en vrolijk een nieuw hoofdstuk. Als eerste haalde ik de poten van Jan weg. Die hadden tot nu toe de balkenlaag van de slaapkamer een beetje ondersteund, maar de balken moesten het vanaf vandaag op eigen krachten kunnen doen vond ik. Het was natuurlijk best even een beetje spannend om ze weg te halen, maar de muur gaf geen krimp.

Nu de muur op eigen benen kon staan, kon ik mijn aandacht eindelijk gaan verleggen naar het volgende grote project. De slaapetage.
Op de slaapetage had ik lang geleden al de helft van de balkenlaag aangepast aan moderne eisen en tijden. De andere helft, bij ons trappenhuis, moest nog gedaan worden. (die balken lagen immers allemaal op de verrotte deurpost beneden).
De constructeursfirma Duyts had op ons verzoek een berekening van de balklaag bij de logeerkamer gemaakt, en geadviseerd om daar een paar balken bij te plaatsen. Als eerste ging ik vandaag een balk aanbrengen, die belangrijk voor de hele constructie wordt, en waar later onze trap tegenaan komt te staan.

Met behulp van mijn laser tekende ik de plaatsen op de oude balken af, waar de nieuwe balk dwars doorheen moest gaan lopen. Ook hakte ik alvast een gat in de muur, waar de nieuwe balk ingelegd ging worden.
De stelpoten kregen vandaag een nieuwe bestemming. Ze gingen de douche in de logeerkamer op z’n plaats houden.Op de foto hieronder zie je de plekken die doorgezaagd moesten gaan worden in de rode cirkels, je ziet het gat in de muur, en je ziet ook de poten van Jan die er helemaal klaar voor zijn. Bovendien ziet de echte liefhebber de onderkant van onze douchecabine, gemaakt van beton op Lewisplaten, die tegenwoordig zwaluwstaartplaten heten.

Met mijn elektrische handzaag had ik de gleuven snel gemaakt. Gelukkig bleef de douche netjes op zijn plek in de lucht hangen.

Daarna was het snel gedaan. Een flinke kwak mortel in het gat in de muur, de nieuwe balk (waarvan ik de kop al vroeg in de ochtend in de menie gezet had) in het gat gestoken en aan de andere kant lekker omhoog geduwd, en het hele zaakje kon vastgetimmerd worden.

Voor de bevestiging van balk op balk heb ik Bat ankers gebruikt.

De ankers moeten bij voorkeur bevestigd worden met Bat-nagels

In elk gaatje van elk anker moet een nagel geslagen worden. Dat zijn er een paar honderd. Pfffff.

Even twee foto’s achter elkaar. Voor het zaagfestival – met de door te zagen balken rood omcirkeld, en na het zaagfestival met de nieuwe balk op zijn plaats.

Er staat nu nog één eenzame poot van Jan. Hij ondersteunt de nieuwe balk, en daarmee de hele douche-constructie. Als de mortel in de muur droog is, dan mag hij weer weg.

En waarom deed ik al dit werk alleen, zonder hulp van Annie, vraagt u zich misschien af? Nou, omdat Annie vandaag in Amsterdam moest blijven. Het was een belangrijke dag voor onze hygiënische toekomst. Coolblue kwam de nieuwe wasmachine brengen. Annie’s vorige machine heeft zijn best gedaan zolang ze op de VTV Serookskerkenweg woonde, maar vond blijkbaar dat het nu tijd werd om te verhuizen, en gaf de geest. De nieuwe machine gaat de komende decennia in onze wasmachinekamer aan het werk. Maar nu dus nog even in Amsterdam. Kijk hem eens gezellig staan naast de droger. Voor de stabiliteit op een betonplaatje, wat, u raadt het al, ooit op een Lewisplaat gestort is.