Als je een wasmachinekamer hebt, dan heb je ook een deur nodig

Komende zaterdag gaan we de laatste handtekeningen zetten voor de overdracht van onze wasmachinekamer. Het lijkt er op dat we daar op 31 december gebruik van kunnen gaan maken. En ja, hoe gaat dat, zo’n nieuw bezit, dat gaat kriebelen. Ik werd nieuwsgierig. Op de plaats waar straks de tussendeur gaat komen, daar had vroeger, volgens oude bouwtekeningen, een dubbele deur gezeten. Nu was daar niks meer van te zien, want tegen die wand was een gipsplaten voorzetwandje geplaatst. Zou ik eens een gaatje maken? Niks definitiefs, maar gewoon een kijkgaatje om te zien wat er achter het gips zou zitten?

Vanmiddag kon ik mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen. Met hamer en schroevendraaier, lekker lomp, hakte ik een gaatje uit de muur. Wat een wonderlijk toeval. Precies achter het gaatje leek de overgang tussen een oude deuropening en een stenen muur te zitten. De deuropening was helemaal dichtgemaakt met Rockwool. Als je weet wat er tegenwoordig in ons toekomstige waskamertje gebeurt, was dat waarschijnlijk een heel verstandige beslissing, voor de privacy en zo. Ik plukte de Rockwool weg, en kon door het gat naar binnen kijken. Aan de andere kant van de muur zag ik gas-beton blokken. Er was blijkbaar aan gene zijde een dubbele muur opgebouwd.

Hoe hoog zou de deurpost eigenlijk doorlopen? Ik hakte nog een paar gaten. De post liep bijna tot het plafond door omhoog. Rechts was een bakstenen muur, en links was een hele brede deuropening, slechts gevuld met Rockwool.

Ik kreeg de smaak te pakken. Ik kon natuurlijk net zo goed het voorzetwandje voor de deuropening weghalen. Als ik nou voor de toekomstige deur aan de linkerkant een kolom van twee bakstenen breed zou overlaten, dan kon ik daar met gemak een latei (een versteviging die je boven een opening plaatst. Tegenwoordig vaak van gewapend beton) op laten rusten. Met de laser heb ik een keurige verticale lijn op de muur uitgezet.

Langs die lijn zaagde ik de muur met mijn handige reciprozaag netjes recht af. Nog een paar dwarssneden, om de stukken muur niet al te groot te maken, en ik kon de muur meter voor meter weghalen. Ik kreeg een aardig zicht op de deuropening.

Enfin, je begrijpt, als je dan toch eenmaal begint…..  Een uurtje stofhappen later was de hele voorzetwand verdwenen.

De muur van de slaapetage rust nu op het oude deurkozijn. En het oude deurkozijn rust op ….. : Houtmolm. Alles onder het kozijn is volkomen verrot, ik kon er zo mijn vinger doorheen steken. Overigens kon ik via de verrotte drempel ook onder ons toekomstige waskamertje kijken. Kom er maar in firma Uretek. Het lijkt erop alsof de vloer gezellig 5 centimeter boven het zand zweeft. Dat was een beetje teveel informatie voor vandaag. Alles blijft vast en zeker nog wel op z’n plek zitten tot December. Dan tikken we de gasbeton muur er uit, en gaan we eens rustig kijken hoe we dit allemaal weer stevig krijgen.