De Cronjé: nou nee

Huishoudelijke mededeling: er zijn wellicht lezers van dit blog bij wie, bij het zien van de foto bij een bruidswinkel, het hart hoopvol een slagje over slaat. Echter, dit is een verbouwingsblog, niet een trouwblog. Het trouwblog volgt waarschijnlijk nadat het verbouwingsblog afgerond is. Dat is met St Juttemis,  als de kalveren op het ijs dansen en het warm water regent. In het land van ooit. Gelieve geen reactie achter te laten op dit blog mbt dit specifieke onderwerp. Ook de fam. A. P. Bos te Heemstede niet 🙂 Dank voor uw aandacht.

En weer terug naar het huidige blog:

Zaterdag is mijn boodschappendag in Amsterdam. Deze zaterdag stelde Hessel voor de boodschappen in Haarlem te doen. Om te ervaren hoe dat zou zijn. Dat we ons als het ware zouden vermommen als echte Haarlemmers en op onderzoekstocht zouden gaan.

We konden dan ook meteen samen nog een keer goed naar de indeling van de keuken kijken. Zijn alle kastjes zoals ze moeten zijn? Is de ruimte tussen kook-eiland en aanrecht perfect? Want na deze week van opruimen en opnieuw inkwartieren wil het bouwbeestje in Hessel na het weekend weer eens iets constructiefs doen -in de meest letterlijke zin van het woord. Alzo geschiedde. Grappig: als ik uit de auto stap in Haarlem meen ik al dat het er lekkerder ruikt dan in Amsterdam. Het was tof er weer te zijn (ik was er na Portugal nog niet geweest).

Door de straat lopend zagen we door het raam op de bovenverdieping verhuisdozen staan, dus de nieuwe buurman was al ‘over’. Een raar gevoel gaf dat. Alsof je je ex-vriendje voor het eerst met een nieuwe vriendin ziet lopen. Behalve dat deze ‘nieuwe vriendin’ er goed voor betaalt elke maand, dus ik denk dat ik er wel over heen kom :).

Binnengekomen in ons eigen huis slikte ik nog net de woorden in ‘Laten we thuis m’n spullen ophalen en hier vanavond gaan wonen’, want zo gezellig voelt het al wel. Er moet nog heel veel gedaan worden. Vloeren, keuken, badkamer, muren, slaapverdieping. Maar goed, alles op z’n tijd. De keukenindeling klopt volgens mij op een wisseling van een kastje na. Als ik buk kom ik niet klem te zitten tegen het aanrecht, de afmetingen zijn goed -geweldig zelfs- en ik zie me er al helemaal staan.

Hup de stad in. Eerst naar Mabrouk. Onderweg er naar toe kwamen we langs een viskraam die breder gesorteerd was dan mijn lievelingskraam op de Albert Cuyp dus ik begon al redelijk te ontspannen. Bij Mabrouk hebben ze echt alles. Het is onbegrijpelijk. Enkel geen varkerskarbonade (snap ik) en ik ben een beetje bang voor de kip, maar dat is vast onterecht.

De rij stond op zaterdag rond 13.00 tot aan de achterkant van de winkel, maar ik vond dat reuze gezellig. Ze hebben er namelijk ook vanalles in chocolade. Hazelnoten in chocolade, dadels in chocolade, rozijnen in chocolade enz. Omdat ik toch voor die kasten moest wachten heb ik het allemaal maar in mijn mandje gestopt. Voor de feestelijkheid. Opeens viel mijn oog hierop:

GEDROOGDE LIMOENEN! Dit gebruik ik hiervoor (heel lekker voor door de weeks en ook voor restjesdag). In Amsterdam ben ik hiervoor op 1 dag naar vier verschillende Mediterane winkels geweest inclusief een toko en ik vond het pas bij een vijfde helemaal in Oost. Hier in Haarlem ligt het zomaar voor het oprapen. Niet te geloven. Ik was om.

Echter, wij zochten nog naar een (biologische) slager. Op internet staat er o.a. in de Generaal Cronje straat. Wij hadden al bij een kraam op de markt varkenskarbonades gehaald, maar aan het eind van de dag besloten we, uit avontuur, even met de auto via ‘De Cronje’ naar huis te gaan. Ik was nog nooit in De Cronje geweest. En zal daar ook niet meer komen. Sinds mijn herinnering (30 jaar) is men bezig de Cronje op te frissen, maar het is mislukt. Het is een soort heel treurige Zandvoortse winkelstraat waar het permanent herfst is. Wel een leuke bruidswinkel met in de etalage foeilelijke jurken. Ik voelde nergens in mij drang om er naar binnen te gaan. Wat dus voor alle winkels in De Cronjé geldt.

Weten we dat ook weer. We blijven in de binnenstad van Haarlem, met uitschieters naar het station, de duinen en Hessels geliefde Waarderpolder. Mogelijk avonturieren we volgende keer de Binnenweg te Heemstede. Schijnt heel leuk te zijn.