600 Woodies later…..

De vloerplanken lagen merendeels op hun plek, maar allemaal nog los. Het duurde een paar uur voordat ik tevreden was met hun nieuwe en definitieve posities. Ik heb alle oude vloerplanken hergebruikt. Het zijn fijne planken, met een messing en groef systeem.

De vloerdelen zijn al decennia geleden geplaatst, en daardoor lekker “uitgewerkt”. Hout heeft altijd de behoefte om uit te zetten of juist te krimpen, onze planken hebben dat allemaal al eens meegemaakt en zijn nu behoorlijk in een soort definitieve vorm. Maar sommige planken zijn ook nogal eigenzinnig geworden. Een beetje omdat ze voorheen op de vrolijk golvende vloer van de slaapetage gebruikt zijn, een beetje omdat ze gewoon zin hadden om krom te worden.
Bovendien is de vloer in het verleden geschilderd geweest en met lijm bewerkt, dus op sommige plekken was dat ook tussen de Messing en de Groef gelopen. De klus van vanochtend was het om van dat zooitje ongeregeld weer een strak aangesloten vloer te maken.

Eerst heb ik de vermoedelijke positie van de delen bepaald. Toen ik tevreden was met de plek van de buitenste planken, zette ik die met een paar schroeven vast. Daarna ben ik vanaf de andere kant van de kamer alle delen gaan aanpersen, met behulp van een Moker en een Koevoet. Naarmate alle planken steviger in elkaar gedrukt werden, kon ik beter zien waar nog fouten zaten. Ongemerkt bleek een deel toch enigszins diagonaal door de kamer te lopen. Nieuwe schroeven aan de andere kant, en weer slaan en persen aan de tegenoverliggende zijde.

Tegen tweeën was ik tevreden. De buitenste planken links en rechts waren op de juiste plek vastgeschroefd en de tussenliggende planken lagen behoorlijk netjes tegen elkaar aan.

De hoogste tijd om met de Woodies aan de slag te gaan. Woodies zijn een min of meer nieuwe uitvinding. Het zijn schroeven die voorboren overbodig maken, omdat ze als het ware een eigen boorpuntje hebben. Als de Woodie in de onderliggende balk zit, trekt hij op ingenieuze wijze de bovenliggende plank stevig aan.

Het was een eenvoudig en meditatief werkje. Ik had drie dozen gekocht, 600 stuks. Voorovergebogen als de gebochelde van de Notre Dame schuifelde ik balk voor balk en plank voor plank door de kamer. Elke plank kreeg twee schroeven, meestal in het oude spijkergat. Tegen vijven waren de Woodies op. Ruim driekwart van de kamer is nu geschroefd.

Het resultaat is boven verwachting. Annie had dit weekeind al proefgesprongen, maar toen lagen de planken nog los. Ik ben vanmiddag ook als een dolle aan het springen geweest. Echt magnifiek, hoe goed alles gelukt is. Het lijkt wel een betonnen vloer, zo stijf is hij nu geworden.
Om mezelf nog maar eens lekker te bevestigen, heb ik ook de laser weer opgesteld. Ja hoor, volledig waterpas, over het gehele oppervlak. De vloer lijkt wel nieuwbouw, zo mooi!